-
1 ciskać się
несов.1) мета́ться, броса́ться2) разг. горячи́ться, кипяти́ться, зли́тьсяSyn: -
2 ciskać\ się
несов. 1. метаться, бросаться;2. разг. горячиться, кипятиться, злиться+rzucać się, miotać się
-
3 miotać się
-
4 miotać\ się
несов. метаться+rzucać się, ciskać się, szamotać się
-
5 wütend
jemanden wütend machen doprowadzać <- dzić> k-o do pasji;wütend sein pieklić się, ciskać się;ich bin wütend auf ihn jestem na niego wściekły -
6 śmigać
глаг.• мелькать• шуршать* * *śmiga|ć\śmigaćny несов. 1. хлестать, стегать;2. нестись, мчаться; мелькать; 3. кидать, швырять; 4. взметаться, взмывать+1. smagać 2. pędzić, pomykać;
migać 3. ciskać, rzucać 4. wzbijać się, wznosić się* * *śmigany несов.1) хлеста́ть, стега́ть2) нести́сь, мча́ться; мелька́ть3) кида́ть, швыря́ть4) взмета́ться, взмыва́тьSyn: -
7 werfen
werfen ( wirft, warf, geworfen) vt Ball, Stein usw rzucać <- cić>, ciskać < cisnąć> (A, I);die Tür ins Schloss werfen zatrzasnąć drzwi;Junge werfen <u>rodzić; i.e.S. Sau <o>prosić się; Schaf, Katze <o>kocić się; Hündin <o>szczenić się;vi mit einem Stein (nach jemandem, etwas) werfen rzucać <- cić> kamieniem (w A);fig mit Geld um sich werfen rzucać pieniędzmi na wszystkie strony;vr sich aufs Bett, ins Wasser werfen rzucić się na łóżko, do wody;sich werfen Holz <s>paczyć się -
8 knallen
knallen vi ( einen Knall erzeugen) hukać, huknąć pf; Schuss, Donner a gruchać, gruchnąć pf; Peitsche, Tür trzaskać, trzasnąć pf; Korken, Schuss strzelać, fam. pukać, puknąć pf; Sonne palić; fam. (sn) gegen etwas knallen grzmotnąć się pf o (A), wpadać < wpaść> na (A);auf etwas knallen grzmotnąć pf, rymnąć pf na (A); v/t fam. ( werfen) ciskać < cisnąć>; Ball, Kugel wpakować pf;jemandem eine knallen gwizdnąć pf k-o w ucho;jemanden über den Haufen knallen rozwalić pf, puknąć pf (A) -
9 schmeißen
schmeißen fam. ( schmeißt, schmiss, geschmissen) vt ( werfen) rzucać <- cić>, ciskać <- snąć> (A, I); Runde stawiać < postawić>; fam. ( aufgeben) rzucać <- cić>;sie schmeißt den Haushalt ona jest w domu panią u siebie;vi mit Geld um sich schmeißen szastać pieniędzmi -
10 schmettern
an die Wand o ścianę); Ball ścinać < ściąć>; Blaskapelle grać z werwą, ciąć ( einen Marsch marsza);gegen etwas schmettern walnąć się pf o (A)
См. также в других словарях:
ciskać się — I – cisnąć się {{/stl 13}}{{stl 7}} rzucać się całym ciałem na coś, w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestraszone zwierzęta ciskały się w klatce. Zmęczony cisnął się na pościel. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ciskać się II… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciskać — ndk I, ciskaćam, ciskaćasz, ciskaćają, ciskaćaj, ciskaćał, ciskaćany cisnąć dk Va, ciskaćnę, ciśniesz, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęła, ciskaćnęli, ciśnięty, ciskaćnąwszy 1. «rzucać, miotać» Ciskać kamienie a. kamieniami. Cisnąć czapkę na stół a.… … Słownik języka polskiego
cisnąć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ciskać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}cisnąć się II {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tłoczyć się; przemieszczać się wśród ludzi… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciskanie — ↨ ciskanie się n I rzecz. od ciskać (się) … Słownik języka polskiego
rzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rzucaćam, rzucaća, rzucaćają, rzucaćany {{/stl 8}}– rzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rzucaćcę, rzucaćci, rzuć, rzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować szybkim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… … Słownik języka polskiego
cisnąć — Va, cisnąćnę, ciśniesz, ciśnij, cisnąćnął, cisnąćnęła, cisnąćnęli, ciśnięty (ciśniony) 1. dk → ciskać 2. dk «wyrzucić coś, pozbyć się czegoś» Ciśnij ten łach i kup sobie coś nowego. 3. ndk «wywierać nacisk, napierać na coś; gnieść, tłoczyć,… … Słownik języka polskiego
miotać — ndk I, miotaćam, miotaćasz, miotaćają, miotaćaj, miotaćał, miotaćany 1. «wprawiać jakiś przedmiot w ruch z wielką siłą, tak aby przeleciał pewną odległość i spadł; rzucać, ciskać» Miotać kamienie. Miotać dyskiem. Działa miotają ogniem. ◊ Miotać… … Słownik języka polskiego
rozrzucać — ndk I, rozrzucaćam, rozrzucaćasz, rozrzucaćają, rozrzucaćaj, rozrzucaćał, rozrzucaćany rozrzucić dk VIa, rozrzucaćcę, rozrzucaćcisz, rozrzucaćrzuć, rozrzucaćcił, rozrzucaćcony 1. «rzucać, ciskać w różne strony, rzucając rozpraszać» Rozrzucać… … Słownik języka polskiego
błyskawica — ż II, DCMs. błyskawicacy; lm D. błyskawicaic «zjawisko świetlne towarzyszące wyładowaniom elektrycznym w atmosferze ziemskiej» Błyskawice liniowe, kuliste. Zygzaki błyskawic. Błyskawice rozjaśniają niebo. Ktoś szybki jak błyskawica. ◊ Wieść,… … Słownik języka polskiego